Prapradziadek Mikołaj Kaczmarski

Mikołaj Kaczmarski urodził się w 1860 roku w Wojciechowicach jako syn Łukasza Kaczmarskiego i Julianny Soja. Prapradziadek miał brata Wincentego (onim opowiem następnym razem) i brata stryjecznego Michała, ale wracajmy do Mikołaja, który według opowiadań cioci Gieni był nie zwykle przystojny jak pozostali męscy krewni prapradziadka i ci wszyscy panowie Kaczmarscy byli wysocy, dobrze zbudowani z dużym temperamentem i chyba z dużą osobowością. Mikołaj był nie zwykle religijny i zawsze musiał być w kościele dużo wcześniej przed mszą świętą. Nigdy się nie spóźniał co zdarzało się często zięciowi Wincentemu. Prapradziadek Mikołaj obsługiwał też organy podczas nabożeństwa w kościele to znaczy nie grał na nich, ale uruchamiał nogą miech a kiedyś prądu nie było więc uruchomienie takich organów to nie była łatwa sprawa. Mikołaj był też bardzo dobrym mężem dla praprababci Anny,bardzo dobry i opiekuńczy dla swoich dzieci a już niezwykle kochającym swoje wnuki. Wszystko by zrobił dla swojej rodziny i wszystko by dla nich oddał. Mikołaj Kaczmarski poznał swą przyszłą żonę, która była pokojówką u rodziny Baczyńskich i wtedy ją prapradziadek poznał i się pokochali (on pracował na polu a ona na pokojach) i pobrali się 16.07.1884 roku w Wojciechowicach. Anna urodziła Mikołajowi 7 dzieci a mianowicie Jana,Józefe,Marianne,Michaline,Franciszka,Michaline i Stanisława. Prapradziadek do końca życia miał wszystkie zęby, ale jeden mu wypadł jak miał 80 lat. Na dwa tygodnie przed śmiercią położył się do łóżka i mówił, że musi się zabierać na tamten świat, tylko chciał aby to nastąpiło za parę bo było wtedy sadzenie kartofli to i tak jest dużo pracy. Mikołaj Kaczmarski umiera w 1945 roku i został pochowany na cmentarzu w Wojciechowicach.
(Wiedza zaczerpnięta z sagi rodowej cioci Gieni)